We wilden weer eens op bezoek bij onze nicht in Pretoria, maar je maakt zo’n reis niet voor alleen maar een bezoekje. Weer rondtrekken in Zuid-Afrika vonden we geen optie, omdat we dat al vele malen hebben gedaan. Wij zagen bij ‘3 op reis’ een verslag van Dennis vanuit Zimbabwe. Dat sprak ons aan. En zo werd het dus Zimbabwe.
Het leek ons wel wat om de reis te laten regelen. Dus togen we naar de vakantiebeurs in Groningen en ontmoetten daar Daniëlle. Zij regelde uiteindelijk de hele reis. En hoewel het op die manier wat minder voorpret gaf, was het heerlijk dat we niets hebben hoeven uitzoeken. Daniëlle hield rekening met onze ietwat afwijkende wensen op de reguliere programma’s, zoals een bezoek aan Harare en de reis andersom. We wilden namelijk ook het dagelijks leven zien en niet onze reis eindigen bij de Victoria Falls, (naar ons idee een ‘tourist trap’).
En zo startten we dus onze reis in Harare, een niet zo bijzondere stad, maar je ziet er wel het echte straatleven. Lekker slenteren over het Africa Unity Square met zijn bloemenmarkt. Helaas veel verval; de eens zo mooie fonteinen werkten niet meer. Een bezoek aan de immense markt (kilometers lang) met veel tweede hands kleding, groente en fruit en allerhande andere waren.
Ook ‘Doon Estate’, waar beeldhouwers aan het werk zijn, is erg de moeite waard. De National Art Gallery was jammer genoeg gesloten wegens een opknapbeurt. We bezochten ook nog twee mooie art gallery’s net buiten Harare. Een leuk autoritje dat een goede kijk gaf op het mooie landschap rondom.
Van Hare vlogen we naar Victoria Falls, een toeristisch, maar verder heel plezierig plaatsje. De Falls zelf zijn in een woord geweldig. Er was veel aanvoer van water en met donderend geweld stortte dat naar beneden. Imposant. Verder genoten we van een lunch bij het koloniale en mooi gelegen Victoria Falls hotel en een drankje bij het iets lager gelegen Look Out Café aan de rand van de kloof. Beiden hebben een prachtig uitzicht. Op de laatste avond boekten we een Zambezi River Cruise om de zonsondergang op de rivier mee te maken. Helaas zagen we weinig wild (een paar hippo’s en een Afrikaanse visarend). Wel bijzonder was het feit dat we de enige gasten waren aan boord. We kregen een geweldig diner en hadden het gevoel een ‘second honeymoon’ trip te maken.
De volgende dag reisden we met privévervoer door naar Hwange National park. ‘Be prepaired’!, wij waren dat niet. Het park ligt op 1500 meter hoogte en het kan er in de winter behoorlijk koud zijn. Gelukkig bedacht het hotelpersoneel dat een kruik uitkomst kon bieden bij de safaridrives. Heerlijk!
In reisgidsen hadden we foto’s gezien van olifanten die kwamen drinken uit een klein zwembadje bij de lodge. Wel, bij aankomst hebben we dat direct meegemaakt. Schitterend om de olifanten van zo dichtbij te kunnen observeren. Je kon ze bijna aanraken.
Daarna reisden we wederom met privévervoer door naar Matobo National Park en maakten onderweg een stop in Bulawayo. We bezochten hier de National Galery of Zimbabwe. Leuk ook om even te praten met kunstenaars die hier een atelier hebben. Jammer dat we geen tijd hadden om Bulawayo verder te bekijken. Het leek ons een leuke, levendige plaats.
Naar ons idee is Matobo NP niet de plek voor het spotten van wild. Het is een park met een prachtige ‘scenery’, met name bij ondergaande zon. We hebben een grot bezocht met ‘bushmen’s paintings’ en het graf van Cecil Rhodes, van waar je een prachtig uitzicht hebt op het landschap.
Ook het ‘wandelen met neushoorns’ vonden we bijzonder. In een beperkt gedeelte van het park zijn geen roofdieren, maar wel aardig wat witte neushoorns. We mochten de auto uit om onder leiding van de gids deze imposante dieren van dichtbij (tot zo’n 20 meter afstand) te bekijken.
Na Matobo vlogen we terug naar Zuid-Afrika voor het familiebezoek.
We hebben genoten van deze trip, van de zeer vriendelijke en gastvrije mensen, van de prachtige natuur en de (bijna te) luxe lodges. We voelden ons welkom en veilig in Zimbabwe.
En alles was tip top geregeld.
Taco en Anke
Recente reacties